مدح و شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها
بـاغ اعـتـبـار یافـت ز سـیر کـمـالی‌ات گل درس می‌گرفت ز اوصاف عالی‌ات هفـت آسـمان، مسخّـر عـرفـان ناب تو هـفت آسـمان، محـیط شهـود جلالی‌ات شب افـتـخـار داشت تـمـاشا کـند تو را در لـحـظـۀ نــمـاز، در اوج زلالـی‌ات با عـطـر جـانـماز تو تکـریم می‌شـوند صدها فـرشـته بـال زنان در حـوالی‌ات مـی‌رفـت آبـروی تـجـمّـل مـیان خـاک تا شهـره شد حکـایت ظرف سـفالی‌ات ای شهر پر ز آینه، ای خانه خانه نور مـا نـیـسـتـیـم عـاقـبـت آیـا اهـالـی‌ات!؟ نسل تو چشمه چشمه در آفاق جاری است کـوری خــصـم طـعـنـه‌زن لااُبـالـی‌ات امّا توان حـضرت خـورشید را گرفت صـرف تـصـوّر ســفـر احـتـمـالـی‌ات! حالا ز غـم تهی‌ست دلِ از صفـا پُرَت از یاد تو پُر است ولی جای خـالی‌ات! |